Rodzina stron barnabickich:

Strona główna → O parafii → Ojcowie barnabici

Ojcowie barnabici

Kościół San Carlo ai Catinari w Rzymie

Ojcowie barnabici 

Zgromadzenie założone w 1533 r. przez św. Antoniego Maria Zaccarię swoją duchowość opiera na nauce św. Pawła. Charyzmatem Barnabitów jest ewangelizować, wychowywać i uświęcać.

Ewangelizować, wychowywać, uświęcać - oto zadania, do których Kościół powołuje ojców barnabitów, aby stali się zaczynem życia ewangelicznego w świecie.

 

Ewangelizować

Zgromadzenie jest posłuszne nakazowi Chrystusa Pana, który posyła swoich uczniów, aby nieśli Ewangelię. Nakaz Chrystusa Pana odbiera zgodnie z duchem Apostoła Narodów jako wewnętrzną potrzebę głoszenia Dobrej Nowiny i przeżywa jako odpowiedź na wezwanie Kościoła, aby wspierać narodziny i rozwój nowych wspólnot chrześcijańskich.Stały duch misyjny jest oznaką żywotności Zgromadzenia i dowodem zaangażowania misyjnego wszystkich jego członków, by Ewangelia była głoszona nie tylko we własnej ojczyźnie, ale także poza jej granicami. Przed Zgromadzeniem otwierają się nowe dziedziny obecności kapłańskiej i zakonnej w postaci odnowionego zaangażowania ekumenicznego, w środowisku rodziny i pracy, wśród osób starszych i schorowanych oraz w środowiskach lokalnych, w kulturze i w środkach społecznego przekazu.

Wychowywać 

Podstawą chrześcijańskiej formacji człowieka jest apostolstwo wśród młodzieży, do któregoZgromadzenie walnie się przyczynia, działając aktywnie w szkołach, w instytucjach wychowawczych, oratoriach oraz w ruchach i grupach młodzieżowych. Pracę tę podejmuje w duchu służby Kościołowi i społeczeństwu i uważa ją za sposób ewangelizacji i kształtowania osobowości człowieka.

Uświęcać

Za przykładem św. Pawła Apostoła, który stał się "wszystkim dla wszystkich" (1 Kor 9,22), Zgromadzenie prowadzi prace apostolskie w różnych środowiskach, dostosowując się do ich wymagań oraz dokonując wyboru inicjatyw służących realizacji orędzia chrześcijańskiego. W duchu Założyciela, zatroskanego o reformę duchowieństwa i zaangażowanego w misję wśród ludu, ojcowie barnabici pracują w parafiach, kierują ośrodkami duszpasterstwa akademickiego, prowadzą rekolekcje w ich różnorodnych formach i pomagają kapłanom oraz osobom zakonnym w ich życiu poświęconym Bogu.

Najważniejszymi zadaniami Barnabitów są całkowite poświęcenie się Bogu, zreformowanie samych siebie oraz zbawienie bliźnich. Ojcowie prowadzą działalność kaznodziejską i rekolekcyjną, szerzą kult Chrystusa Ukrzyżowanego i Najświętszego Sakramentu, propagują czterdziestogodzinne nabożeństwa, pracują nad moralnym odrodzeniem społeczeństwa i naprawą obyczajów. Działają w krajach misyjnych - w Amazonii, Ruandzie, Zairze - kierując szpitalami, ambulatoriami, ośrodkami nauki czytania i pisania oraz rozgłośnią radiową. Są też obecni w Albanii, Argentynie, Belgii, Brazylii, Chile, na Filipinach, w Hiszpanii, Indiach, Kanadzie, Meksyku, Republice Demokratycznej Konga, USA i we Włoszech. Obejmują, również opieką duchową emigrantów włoskich w Szwajcarii, jak i inne wspólnoty katolickie rozproszone w tym kraju, a także ambasady krajów katolickich w Afganistanie. Zgromadzenie posiada obecnie 80 domów zakonnych, 35 oratoriów i grup młodzieżowych, 63 parafie, 26 kościołów i sanktuariów, 6 domów rekolekcyjnych, 14 domów formacji duchowej.
 
Barnabici noszą czarny habit przepasany czarnym szerokim pasem.

Żeńską gałęzią zakonu jest Zgromadzenie Sióstr - Córek Bożej Opatrzności.